Zaterdag was ik naar een optreden van Toon Tellegen. Gedichten en muziek, een geweldig programma. Toon is vooral bekend van dierenverhalen rond mier en eekhoorn.
Hij las die avond gedichten en hele korte verhalen voor en dit verhaaltje vond ik zo’n mooie metafoor. Ik schrijf het in mijn eigen woorden.
De man stond in de keuken met een norse uitdrukking op zijn gezicht. Hij zag er in ieder geval niet gelukkig uit. Ineens liep hij naar de kamer en pakte een groot pak op dat daar lag. Het was zijn verdriet.
Wankelend onder het gewicht liep hij naar de keukendeur en deed die, met een paar vingers onhandig graaiend, open. Hij liep de paar treden af naar de tuin, ondertussen roepend “Kijk uit! Kijk uit!” want het pak was groot en ondoorzichtig. Hij kon zijn weg niet goed overzien.
Achter de schuur was een rommelplek met een oud vuur, geroeste omgevallen stoelen, verfblikken en andere ouwe troep.
Hij gooide het pak hier neer en beende fluitend terug naar huis, genietend van de zon.