Vorige week schreef ik over mijn irritatie over de rode jas van de uitvaartfotograaf. Maar los van mijn irritatie daarover, vind ik uitvaartfotografie heel erg belangrijk. Een goeie fotograaf zie je niet, merk je niet, hoor je niet, maar maakt een prachtige reportage van de uitvaart.
Veel mensen missen toch een deel van alles wat er gebeurd, omdat de uitvaart door alle verdriet grotendeels langs hen heen gaat. Maar fotografie kan ook belangrijk zijn bij dementie om aan de hand van foto’s het afscheid terug te kunnen zien. Of als document voor kinderen bij het overlijden van (jonge) ouders. Kortom, er zijn vele redenen om de uitvaartbegeleidster te vragen om een uitvaartfotograaf.
We horen best vaak dat mensen het zelf gaan doen. Dat kan uiteraard altijd, maar als je zelf moet fotograferen, is het lastig om ook goed afscheid te nemen. En als vrienden het doen, zijn het vaak kiekjes. Als een professional het doet, vertelt de fotograaf een verhaal. Echt, het is anders.
Ja, er hangt een prijskaartje aan uitvaartfotografie. Degene met de rode jas , was ook nog eens behoorlijk prijzig. Maar over het algemeen wordt er een redelijk tarief gevraagd voor de fotografie en de nabewerking. En wat je ervoor terugkrijgt is als het goed is onbetaalbaar!