Iedereen kent wel de verhalen en ik zelf helaas ook. As willen verstrooien en dan een windvlaag…. Hoe dom kan je zijn, maar ook hoe pijnlijk als het gebeurt! Daarom bij deze wat tips:
Verstrooien mag niet binnen de bebouwde kom en daarbuiten is een vergunning nodig, niemand wil knuffels en of bossen bloemen tegenkomen bij het wandelen op de hei.
Maar als je geen knuffels en bloemen meeneemt en op een nette manier verstrooid, op een plek waar niemand er last van heeft, kan niemand er op tegen zijn.
As is zwaar, het weegt tussen de 2 en de 3 kilo.
Je kan bij het crematorium kiezen voor een strooikoker van karton of voor een asbus. Het crematiesteentje krijg je er dus bij.
Bedenk van tevoren of je van de verstrooiing een speciaal moment wilt maken en hoe je dat wilt invullen.
Neem 4 dingen mee: een schaar, een schepje, een mooie 100% katoenen doek en een mooie fles met water.
De schaar is ervoor om het eventuele dekseltje van de asbus af te kunnen halen en eventueel een zakje waarin de as is verpakt, open te kunnen knippen.
Strooi de as laag bij de grond of graaf een kuiltje waar de as in kan. De as kan je bedekken met bladeren.
Als je gaat verstrooien op het water, houd er dan rekening mee dat de as een tijdje op het water blijft liggen. Bloemblaadjes of bloemen kunnen dat beeld een beetje verzachten. Je kan tevens kiezen voor een zgn. zee-urn (de schildpad van 2 weken terug) die je in het water kan laten zakken. De urn valt na een aantal uren uiteen. Deze zijn bij het crematorium verkrijgbaar of op www.zee-urnen.nl.
Mocht je eventueel as op je handen of kleding krijgen, spoel het dan af met water en droog het met de rituele doek. Na afloop kan je de doek begraven of in het water laten zinken, deze zal tot stof vergaan.
De koker of asbus en het crematiesteentje kan je niet in de natuur achterlaten, maar het is misschien gek om die weer mee naar huis te nemen. Wanneer je een plastic zak meeneemt, kan je de bus daarin verpakken en weggooien.