Het sluiten van de kist…. Het is lange tijd heel normaal geweest dat de kist werd gesloten vlak voor de uitvaart.
Heel lang geleden werd de kist pas gesloten na de kerkdienst, dan stond de kist open in de kerk. Dat kon ook, omdat de begrafenis vaak binnen 3 dagen plaatsvond. De overledene lag op bed, de timmerman maakte de kist, de grafdelver groef het gat en de priester of dominee in jouw dorp regelde de dienst. Je had niets in te brengen, niets te kiezen, het werd geregeld.
Toen crematie opkwam, waren mensen langer onderweg naar een crematorium ergens in de provincie. Ondernemers bedachten daar wat op en startten uitvaartcentra, waar de overledene werd opgebaard in afwachting van de uitvaart; langzaam maar zeker verdween de dood uit huis.
Vlak voor de uitvaart werd de kist gesloten; deels omdat mensen een overledene niet meer wilden zien tijdens de dienst, maar ook omdat de uitvaartondernemer dan maar 1 keer hoefde te komen.
Gelukkig zijn er andere tijden aangebroken; mensen mogen weer thuis blijven, iedereen mag wensen wat ie wil en de dood wordt langzaam maar zeker weer een beetje bespreekbaar.
Zo ook het sluiten van de kist of tegenwoordig ook een mand of een wade.
Het sluiten is afhankelijk van wat de nabestaanden willen en van de conditie van de overledene. Bij een thuis-opbaring komen wij dagelijks controleren, bij een opbaring in een uitvaartcentrum komt de beheerder dagelijks even kijken.
Gaat het niet goed, dan adviseert de uitvaartbegeleiding om eerder te gaan sluiten van bedacht.
Gaat het wel goed, dan is het moment van sluiten aan de naasten. Soms is het na 2 dagen al goed, soms willen mensen het pas op het laatste moment doen.
Wij raden aan om uiterlijk de avond voor de uitvaart te sluiten. Er zit dan nog een nachtje tussen het sluiten en de uitvaart. Dat kan fijn zijn om de emoties een beetje te kunnen laten indalen. Want het sluiten is jouw prive afscheid, de uitvaart is het ‘publieke’ afscheid.
Het sluiten kan je doen door de deksel direct erop te leggen, of de doeken direct te sluiten. Maar je kan dat ook stapsgewijs doen: Misschien dat iemand nog iets wil zeggen (er zijn hele mooie gedichten hiervoor geschreven), misschien dat iemand een toost wil uitbrengen.
Je kan de kist beschilderen of iedereen kan een boodschap op de kist schrijven. Het een prachtig moment om de kinderen bij te betrekken; tekeningen, koekjes en snoepjes…. je kan van alles in de kist leggen.
Kortom, er is heel veel mogelijk en het kan heel fijn zijn om met elkaar een bijzonder moment te bedenken. Het is een heel waardevol moment wat je je hele leven bij zal blijven!
Kom je er niet uit, dan kan de uitvaartbegeleiding je vast helpen met het bedenken van rituelen die bij jou passen.
Overigens, je mag van alles meegeven, maar niets met metaal, glas of batterijen.