Uitvaartbegeleiding is een prachtig vak! Je hebt met mensen en veel emoties te maken, maar ook met regelen. Ik zie ons als een soort gids; wij kunnen je de mogelijkheden vertellen van alles rond een uitvaart. In deze verhaaltjes kan ik niet alles vertellen, er is en kan zoveel, maar ik beschrijf de grove lijn.
Als mensen kiezen voor een thuisopbaring, kunnen mensen kiezen voor een opbaren op bed of in de kist of mand. Het gekke is ‘op bed ben je overleden, in de kist ben je dood’. Je went eraan, maar er is echt een verschil in ervaren.
Op bed is wat toegankelijker, maar moeten we de overledene nog wel een keertje overleggen. Als we met de kist of mand het huis uit kunnen zonder toeren uit te halen met een brancard, kunnen we de overledene verder met rust laten. Vaak is er zoveel gebeurd, dat de familie kiest voor die rust. Wij komen dagelijks langs voor de verzorging en controle van de overledene.
Bij zo’n controle kijken we of de buik zacht is, dat er geen spanning op staat. Of er verder geen verkleuringen zijn op de buik en borst en brengen we dagcrème aan om de huid van de overledene in goeie conditie te houden. Vaak doen we dat samen met de nabestaanden, het is een hele mooie manier om afscheid te nemen.
Bij een uitvaartcentrum kan er worden gekozen voor een plek waar je op bezoek kan gaan op afspraak of een plek met een 24-uurs kamer. Hier krijg je de sleutel en is de kamer van de nabestaanden. Hier komt de beheerder dagelijks langs voor controle.
Kiezen voor een mand of kist of opbaarplank? Kijk eens hier om te zien wat er allemaal mogelijk is.
Als we dit allemaal hebben besproken en de keuzes zijn gemaakt, bellen we met het zorgteam. Dit zijn mensen waar wij mee samenwerken, die de overledene komen verzorgen en eventueel overbrengen naar het uitvaartcentrum.
Tot ze er zijn, duurt wel een tijdje, meestal anderhalf uur. Tot die tijd is het soms fijn om het gesprek over het regelen voort te zetten. Soms wachten we tot de volgende dag, dan is het allemaal teveel.
Foto: Uitvaartbegeleidster bij Alma Uitvaartzorg, Alide Teekens