Het uitgeleide doen van een overledene is een mooie benaming voor een laatste stukje van de reis van een overledene. Uitgeleide betekent letterlijk ‘iemand bij vertrek een eindje vergezellen’. En zo is het ook eigenlijk.
Bij een verzorgingshuis is er altijd een uitgeleide met een haag van personeel in de hal. Het is hun laatste afscheid van de overledene. Als de familie met de overledene in de hal is aangekomen, houdt de stoet even stil in de haag en wordt soms nog een dankwoord gesproken door de familie.
Hierna wordt de kist in de auto geplaatst en gaat ieder zijns weegs.
We spreken ook over ‘een uitgeleide’ als er een ‘afscheid op locatie’ is, waar ik de afgelopen weken over schreef. We delen dan alle bloemen uit en vragen aan de genodigden om deze mee naar buiten te nemen en een haag te maken. De kist wordt dan door de haag heen naar de auto gedragen. Het is vaak heel indrukwekkend, je hoort de vogels, het regent of de zon schijnt, je bent een met de natuur.
Op deze manier afscheid nemen vervangt vaak het langs de kist lopen bij wijze van afscheid, hier gaat de kist langs jou.