Eenmaal per jaar komt het hele team samen voor een BHV training.
Geen gewone training, maar toegespitst op een uitvaart. Buiten dat het altijd een gezellige teammiddag is en hoewel we ook leren hoe we een brandje moeten blussen, gaat het veel meer over EHBO en reanimatie. We hebben te maken met grote gezelschappen en daar kan altijd wat gebeuren.
Bij een uitvaart is de uitvaartbegeleidster verantwoordelijk voor de overledene en de directe naasten. De gastvrouw is verantwoordelijk voor de genodigden. Dat is een bijzondere taak, zeker als er iemand niet goed wordt.
We rekenen 1 gastvrouw op ± 100 genodigden; als ze alleen is, moet ze dus als eerste vragen om hulp van anderen. Grappig, de eerste keer dat we dat trainden, vroegen we allemaal heel lief om hulp: “Zou u alstublieft misschien …”. Bij nood werkt dat niet, dan moet je orders uitdelen en dat zit niet zo in onze aard: “U, vang de ambulance op. U, ga een AED halen. U, fluister bij de uitvaartbegeleidster SOS in haar oor'”.
Dat laatste is belangrijk; de uitvaartbegeleidster legt dan de uitvaart stil. Vraagt de mensen te blijven zitten en vraagt om een dokter in de zaal en iemand om eventueel te helpen met reanimeren. ‘Crowd Control’ heet dat met een mooi woord.
Vroeger moest je van alles weten over EHBO, daar trainen we nu ook nog op, maar als je 112 belt en de telefoon naast je neerlegt, wordt je in het hele traject geholpen door iemand van 112 die je erdoorheen praat. Zo fijn!
Tot nu toe hebben we gelukkig nog nooit hoeven reanimeren, maar we hebben wel vaak te maken met flauwgevallen mensen, hyperventilatie, diabetes, angstaanvallen en huilende baby’s. Hoe het gaat als het een keer echt mis gaat…. geen idee. Maar we trainen het jaarlijks en doen ons best!