Het is gek, maar als je bent overleden, lig je op heel veel soorten wagentjes.
Als je direct in een kist of mand komt te liggen, start je met een koeling op een wagentje. Op de dag van de uitvaart wordt de kist overgetild op een schraagwagentje om je naar de rouwwagen te brengen.
Daarna wordt je overgetild op een wagentje met een kleed erover heen om het wat mooier te maken voor het afscheid. Soms wordt je dan nog overgeteld op houten of plexiglas schragen. In veel gevallen wordt je daarna nogmaals in de rouwwagen gelegd om te worden overgebracht naar een crematorium of begraafplaats.
Als je wordt gecremeerd wordt je je op een wagentje dat omhoog en omlaag kan bewegen naar de crematieruimte gebracht.
En als je wordt begraven wordt je overgezet op een rijdende baar, een kar met grote wielen die makkelijk door het zand en grind kunnen rijden.
Je ziet, je haalt makkelijk 5 of 6 onderstellen, nog los van de rouwwagen.
Voor ons is het iedere keer weer puzzelen, want de wagentjes zijn allemaal anders. We doen ons best om het op-en afbreken van die dingen zoveel mogelijk buiten beeld te doen, maar helaas lukt dat niet altijd. We proberen met kleden lelijke constructies als motortjes van koelingen ed. te verbergen, maar het is lastig werken met al die verschillende maten. De ene keer zijn ze te kort, de andere keer weer te lang…..
Soms zijn er kleden met een elastiek of klittenband die om de onderkant van de kist worden gebonden. Ik vind dat altijd erg massief en ouderwets, het is mooier om het kleed om de koeling heen te draperen, dan komt de kist niet zo grof over. En dan nog de kleur van de kleedjes, het moet een beetje passen bij het interieur…. Waar we ons al niet mee bezig houden 🙂