Het aankleden van een overledene is altijd een beetje lastig, hij of zij beweegt niet mee en dat zorgt voor aanpassingen.
Broeken ed. spreken voor zich, maar de bovenkleding is wat lastiger.
Je legt de kleding omgekeerd neer, dus met de zoom naar boven. Je pakt met je eigen hand, de hand van de overledene. Zo, dat je de vinders allemaal omsluit. Eigenlijk net als bij een baby.
Dan trek je de arm van de overledene door de mouw en legt de arm boven het hoofd. Mocht er al spierstijfheid zijn opgetreden, dan beweeg je de arm langzaam een beetje heen en weer tot er weer beweging in komt.
Nu ontstaat er rond het hoofd een opening waardoor je de bovenkleding over het hoofd kunt trekken. Trek de kleding zoveel mogelijk naar achteren.
Nu leg je 1 hand op de schouder en 1 op de heup en draai je de overledene naar je toe. De ander trekt de kleding op de rug recht, de zijnaad van de kleding is daarbij een goede graadmeter. Soms moet je een aantal keren heen en weer draaien, maar liefst zo min mogelijk.
Alle kleding kan, maar hou er rekening mee dat de overledene vocht verliest en er gaandeweg iets minder mooi uit komt te zien. Korte mouwen of mouwloze jurken ed, zou ik niet aanraden. En wanneer iemand wordt begraven, is het verstandig om geen synthetische kleding aan te trekken, in ieder geval geen panty’s.
Soms vinden mensen dat een broek niet hoeft, “want dat zie je toch niet”. Ik vraag dan toch om kleding, want mocht je ‘van boven’ meekijken, dan is het toch fijn als je geheel gekleed bent en er respectvol met je is omgegaan.