Zal je net zien, heb ik het over gepensioneerde chauffeurs, tref ik deze week een jonge man van begin 20….
Er zijn een paar chauffeurs die buiten ‘het normale’ vallen en dat zijn de eigenaren van de uitvaartbussen.
De eerste bus die er in Nederland rondreed, was de rode bus van Mark. Een oude stadsbus, met veel liefde door Mark gerestaureerd en omgebouwd tot kleine uitvaartbus. In zijn bus kan de overledene mee plus ± 15 personen.
Daarna kwam de grote blauwe bus van CVU, een touringcar waarin de overleden mee kan plus 20 personen.
Een tijd lang waren deze 2 bussen de enige in Nederland, tot Coen en Peter kwamen. Coen bouwde een kleine zwarte bus en Peter een grote groen/grijze bus.
De blauwe bus gebruiken we eindelijk niet meer, maar de andere bussen des te meer! Het fijne van deze bussen is dat wij weten welke chauffeurs rijden en dat zij zoveel liefde hebben voor hun bus en het werk wat ze doen. Ze zijn tevens onderling goede collega’s.
Voor de familie is het fijn dat ze de overledene niet alleen laten en de hele dag met elkaar zijn. Sommige mensen denken dat het een soort ‘schoolreisje’ gevoel is, maar daar is het moment veel te serieus voor. Het is wel vaak gezellig en sfeervol in de bus en zeker als je tijdens de uitvaart vaak van plek verhuisd, is het fijn om je niet druk te hoeven maken over verkeer, files en parkeerplaatsen.