Vanavond hoorde ik weer een verhaal van iemand die alleen leefde en niets had geregeld. Hij had alleen, toen hij hoorde dat hij niet meer lang zou leven, zijn auto gegeven aan de tuinman.
Na zijn overlijden hadden collega’s zijn uitvaart geregeld, omdat er verder niemand was. Althans dat dacht iedereen…. Tijdens het afscheid stormde een vrouw naar binnen en schopte een scene dat de collega’s er met de spullen van meneer vandoor waren gegaan. Onbedoeld zaten zij ineens in een vechtscheiding en waar zij goed bedoeld hadden willen handelen, zaten zij ineens in de problemen.
Het kwam weer goed nadat een notaris deze vrouw had weten te overtuigen van hun onschuld.
Maar het is beter om dit soort dingen te voorkomen. Als je alleen leeft, zorg dan dat iemand jouw zaken regelt als er iets gebeurt. En dat hoeft helemaal geen overlijden te zijn, maar wie doet de betalingen als jij ineens een been breekt en in het ziekenhuis ligt? Wie haalt de ijskast leeg, wie zorgt er voor huis en haard?
Wie weet waar alle papieren liggen, wie er moeten worden gebeld in geval van nood, wat je wensen zijn rond jouw levenseinde en nadien?
Je kan een levenstestament laten opmaken bij de notaris of de dingen beschrijven en neerleggen bij familie. Het is een rotklus, maar regel het, stop met uitstellen! Het scheelt een heleboel ellende voor familie en vrienden.